Krótka historia pisma
Wszyscy wiemy, że już od zarania dziejów ludzie na całej ziemi przekazują sobie wzajemnie wszelkiego rodzaju płotki, wiadomości i informacje o mniejszym lub większym znaczeniu. Ojciec uczy syna fachu jak być skutecznym myśliwym i zdobywać pożywienie, matka przekazuje córce wiedzę o tym jak dbać o rodzinę i dom.
Kiedyś, w świecie przedpiśmiennym, doświadczenie zdobyte przez poprzednie pokolenia było przekazywane przez starców młodszym członkom społeczności poprzez bezpośrednie nauki i szlif fachu pod okiem mistrza. Nie było ani podręczników, ani zapisanych na stałe wskazówek. Śmierć najskuteczniejszego myśliwego mogła oznaczać głód dla całej osady gdyż kolejne pokolenie musiało uczyć się polowania na własnych błędach. Wraz z upływem lat i wzrostem ludności pojawiły się też zagrożenia natury socjalnej. Jeden członek ówczesnej socjety mógł być zazdrosny o większe pole sąsiada, zaś drugi mógł chcieć rozwiązywać spory siłą. Nie było bowiem zapisanych zasad i reguł życia w społecznościach. Spory rozwiązywały obrady kilku starszyzn plemienia lub wspólna decyzja większości wioski. W jaki sposób rozwiązano te problemy i jak one wpłynęły na rozwój cywilizacji?
Rozwiązywanie sporów i problemów natury socjalnej pojawiły się od razu po tym jak ludzie zaczęli gromadzić się w osady i wbrew pozorom nie były błahostką. Jeśli kiedyś wędrowne plemiona liczyły po 200 osób to już starożytne miasta państwa takie jak Kartagina czy Ateny miały od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy mieszkańców. Ci ludzie mieszkali na stosunkowo małej przestrzeni ogrodzonej murami i musieli wyżywić się ze stosunkowo niewielkich obszarów ziemi. Zazdrość i przemoc wobec innych nie były niczym nadzwyczajnym. Warto przypomnieć, że sam Rzym w czasach panowania Nerona miał już milion mieszkańców pochodzących z różnych krajów świata. Nawet teraz przy całych możliwościach technicznych i zasobowych utrzymanie porządku w tak dużym mieście jest wyzwaniem. A co dopiero 2.000 lat temu? Jak sterować taką masą różnorodnych jednostek o indywidualnych charakterach i światopoglądach? Pamiętajcie, że dziesiątki tysięcy z nich byli niewolnikami myślącymi o ucieczce. Mało kto wie, że w celu nauczenia wspólnej ideologii i zasad współżycia w mieście starożytni Grecy wymyślili teatr. Tak, pierwotnie w teatrach nie było przedstawień dramatycznych czy komediowych. Sceny odbywające się ponad dwa tysiące lat temu w żaden sposób nie służyły rozrywce. Przede wszystkim odbywające się w nich przedstawienia były swego rodzaju lekcją dla ludności miasta skierowane zwłaszcza do jego nowych członków. Odgrywane w teatrze sceny były starannie dobierane w celu przekazania konkretnej wspólnej idei. Ówcześni władcy traktowali teatr jako medium do nauczania mieszkańców zasad współżycia i standardów wyznaczanych przez większość mieszkańców miasta. Dopiero wiele lat później dzięki rozpowszechnieniu pisma i umiejętności czytania przez zwykłych ludzi zmieniło się przeznaczenie tej instytucji praktycznie i wyłącznie do celów rozrywkowych. Dopiero wtedy pojawiła się drama, komedia oraz odgrywanie scen z ważniejszych bitew historycznych.
Uważa się, że samo pismo zostało wynalezione sześć tysięcy lat temu, czyli około cztery tysiące lat przed naszą erą. Nie było jeszcze piramid w Egipcie, a pierwsze cywilizacje dopiero się kształtowały. Nie było to jednak pismo jakie znamy dzisiaj. Nie istniały też litery ani alfabet. Były to prymitywne rysunki obrazujące codzienne życie wygrawerowane na skałach lub drewnianych tabliczkach. Nie było możliwości, by tworzyć z takich rysunków gier słownych jak tricher au scrabble, Wordfeud snyd lub ułożyć anagram tak jak robią to dzisiaj tysiące ludzi na całej ziemi. Przykładowo, żeby pokazać przyszłym rolnikom czas siewów i zbiorów upraw autor rysował cykl roku wraz z podobizną człowieka uprawiającego ziemie w różnych porach roku. W naszych czasach pismo, rzecz jasna, nie służy wyłącznie do przekazywania informacji niezbędnych do życia codziennego. Czytamy i piszemy, aby wypełnić swój czas wolny i dlatego, że sprawia to nam przyjemność. Bawimy się pismem, tworzymy wiersze i pieśni oraz generalnie używamy głównie w celach rozrywkowych. W ostatnim czasie pojawiło się wiele gier słownych, a także narzędzi do tworzenia zdań i wyrazów z liter w różnych językach. W końcu, w latach 70-tych poprzedniego stulecia pojawił się internet, który jest swego rodzaju interaktywną mega książką świata. Książką, która jest nieprzerwanie aktualizowana i uzupełniana o nowe treści. W internecie jedną z najpopularniejszych fraz wyszukiwarki jest fraza Scrabble Hilfe (pomoc scrabble w tłumaczeniu z języka niemieckiego), które również powstało dzięki rozwojowi pisma na świecie. Nikt nie ma wątpliwości, że czytanie edukuję, jednak obecnie służy w dużej mierze rozrywce. W ostatnim czasie w Europie zachodniej coraz większą popularność zyskuje nowa gra słowna Wordfeud. Dla tych co mówią w języku duńskim polecamy anagramator wordfeud snyd og scrabble, dzięki któremu ułożysz najdłuższe wyrazy po duńsku.