Krh- Znikam

uciekam z tego miasta do miejsca które mnie wita jeszcvze tylko kilka ulic jeszcze tylko przecznica i znikam, tak jakby moja dzielnica to jakby sacrum tutaj nikogo nie ma spokojnie słucham śpiewu wiatru i jak tu. Myślec o przeciwnosciach to przeciez błache wszystko wydaje sie lekkie i takie normalne wszystko wydaje się pewne i przeznaczone wszytsko malowane moim ulubionym kolorem pozytywne mysli? a jak inaczej? jestem ponad tym wszytskim co mnie więziło schemacie jestem ponad tym wszytskim nic mnie nie rusza tutaj hulaj dusza bo wszystko smaczne jak uczta wszystko jest piękne zobacz witraz na niebie chmury suną jakby były juz od dawna czegoś pewne a pewne- dla mnie jest ze to jest sens ponownie sie zatapiam w ruchu ręki i wiesz? to dla mnie wszytsko nie chcę nic więcej wiem ze kiedy wróce znów odczuje to spełnienie wiem ze kiedy znikam i tutaj siedze zaciera sie granica miedzy ziemią a niebem zanika wszystko, jestem powietrzem i juz tylko pozytyw, wszystko i nic wiecej