Kaliber 44 - Nasze mozgi wypelnione sa maria

Piorun, błysk, deszcz i zimno jest Ulica w domu zmarłych, na niej Ty Ogarnia Cie dreszcz. Wiem, boisz sie, to jest szok Twój mózg szaleje gdy słyszy nasz głos Wołamy Cie: Chodź póki czas! Tylko Ty jako nekroskop możesz pomóc nam! Czekaliśmy na Ciebie dzień za dniem i rok po roku Wreszcie tu jesteś, przyspiesz kroku i chodź Bo już dawno nasze mózgi wypełnione są Marią! Jeszcze jedna chwila i sie rozwala I wyleje sie to, co tak długo w nich wzbierało I chodź bo już dawno Nasze mózgi wypełnione są Marią Noc, ciemność, pełnia księżyca Nagle słychać huk, trafiła błyskawica w nasz grób Pękł na pół, na dole widać jak leży mój trup O Boże Co sie stało? Zdarzył sie cud, to nie trup, ja mam ciało! Ja żyje i chce wyjść! Lecz ja siły mam za mało! Już tu jesteś? Podaj mi ręke! Kaliber 44 my chcemy wyjść, my już żyjemy! Podaj nam dłoń, podaj nam ręke My chcemy wstać, jak w tej piosence Słyszysz nas? Chcemy wstać, chcemy grać!