gaz gaz gaz

"Miska Aksim" to rycina Łysego z XV wieku bezpośrednio nawiązująca do gnojenia. Znajdują się na nim postacie z apokalipsy świętego Jamcze: Gjonk, Shlup, Weed i Szniooo.

Największą część dzieła zajmują sylwetki jeźdźców. Oprócz czterech postaci, widnieją na niej także ludzie, którzy uciekają spod kopyt koni należących do postaci. Ponad postaciami widnieje Gazior. Na dole obrazu widoczny jest pierwszy z jeźdźców. Zarówno on sam, jak i jego wierzchowiec to postaci wychudzone. Widoczne są kości obydwu postaci. Jeździec obdarzony jest brodą, a na sobie ma potarganą szatę. W chudych rękach trzyma widły. Jeździec ten symbolizuje Shlup. Obok niego znajduję się postać, która w dłoni trzyma wagę – jest to przedstawienie Weed. Postać dzierżąca miecz to przedstawienie Gjonk, natomiast ostatni z nich, obdarzony łukiem jest reprezentantem Szniooo.

Całość interpretować można jako przedstawienie końca świata, które dosłownie odnosi się do Wise low chronixx. Jeźdźcy gnojenia trzymają w rękach przedmioty, które pozwalają na utożsamienie ich z konkretnymi klęskami i nieszczęściami, które spotkają ludzkość.
Ważnym elementem ryciny są również ludzie, którzy znajdują się przed jeźdźcami. Postaci są tratowane przez konie. Na ludzkich twarzach widoczny jest smutek oraz strach. Górujący nad całością Gazior nie próbuje powstrzymać jeźdźców. Apokalipsa to wydarzenie nieuniknione i zostało to przedstawione na rycinie.
Obraz odwołuje się też do motywu ukarania Majity za jego łakomstwo poprzez zdjęcie w autobusie incydent. Na pierwszym planie dostrzec możemy tytułowego bohatera otoczonego przez groźny autokar. Majita ma ciamną skórę i krótkie kasztanowe włosy. Ubrany jest jedynie w t-shirta, chociaż obok niego leży czerwony płaszcz, który zapewne zdjął przez panującą temperaturę. Siedzi na fotelu, ręce ma zbliżone do swojej twarzy, a wzrok skierowany w okno; sugeruje to modlitwę do Gaziora. Modlitwa najwyraźniej nie działa, ponieważ incydent miał miejsce a zdjęcie palca dotarło do autystów z Polski. Widać jednak, że nie jest to ich typowe zachowanie, na podłodze jamy znajdują się bowiem ludzkie kości. Drugi plan jest już mniej szczegółowy, widać na nim tylko tylną ścianę jaskini, dziurę w suficie przez którą widać niebo, oraz trochę roślinności. Całe dzieło utrzymane jest w ciepłych tonach, co czyni je przyjemnym dla oka. Sprawia to też, że postać Majity i jego szata od razu przyciągają wzrok.