Dlaczego boimy się lekarzy?

Niektórym ludziom widok białego fartucha kojarzy się wyjątkowo nieprzyjemnie. Znacznie nasilony strach przed lekarzami może być oznaką fobii. Jatrofobia to lęk przed służbą zdrowia oraz wizytami lekarskimi. Ludzie cierpiący na tą przypadłość doświadczają zaburzeń na tle nerwicowym. Często rezygnują z koniecznych badań oraz zabiegów lekarskich, ze względu na paniczny lęk. W bardzo nasilonych objawach fobii, konieczna okazać się może psychoterapia.

Jednak jeżeli twój lęk nie jest aż tak nasilony, najprawdopodobniej odczuwasz strach przed „białym kitlem” tak jak większość Polaków. Fartuch lekarski to jedynie symbol. Nie boimy się przecież kawałka białego materiału. Kitel jednak uaktywnia w naszym mózgu falę skojarzeń, która doprowadza nas do wspomnień nieprzyjemnych zabiegów i wizyt lekarskich. Przez to na sam widok lekarza miękną nam nogi.

Wizyta lekarska nie jest jednak przyczyną naszych lęków samą w sobie. Chodzi o to, czego tak naprawdę się boimy...

Strach przed bólem

Lęk przed wizytami i unikanie ich może mieć związek z naszym wyobrażeniem o badaniach. Boimy się, że każde wizyta czy zabieg lekarski ciągnie za sobą cierpienie. Być może mamy niski próg bólu, przez co zwykłe pobranie krwi to wielkie wyzwanie. W większości przypadków, oprócz z natury nieprzyjemnych zabiegów, jak np. gastroskopia, zwykłe badania nie są bolesne. Dodatkowo nasz strach wzmaga niewiadoma, co do czynności podejmowanych przez lekarza. W takim przypadku należy zapytać oraz poprosić o wyjaśnienie procesu, który będzie przeprowadzał pracownik medyczny. Dzięki temu twój strach przed nieznaną znacznie spadnie, a rozmowa z lekarzem pomoże ci poczuć się w gabinecie bardziej komfortowo.

Strach przed diagnozą

Niektórzy ludzie twierdzą że lekarze na silę wynajdują im choroby. Wolą żyć w nieświadomości, wierząc w swoje wieczne zdrowie. Właśnie dlatego unikają badań i wizyt lekarskich. Są również sytuacje, w których chory zdaje sobie sprawę ze swoich dolegliwości, jednak w obawie, że mogą one wskazywać na coś poważnego, rezygnuje z konsultacji. Nie chce usłyszeć z ust lekarza nieprzyjemnej diagnozy. Tym samym często żyje w nieświadomości lub bagatelizuje swój stan zdrowia. Jest to jednak błędne koło. Oszukiwanie siebie nie doprowadzi do pozbycia się choroby, a jedynie odłoży w czasie jej leczenie. Może to mieć jednak nieprzyjemne skutki. Być może boimy się dowiedzieć o kolejnych przerzutach nowotworu albo usłyszeć diagnozy nieuleczalnej choroby. W większości przypadków jednak nasze dolegliwości nie wskazują na nic poważnego, natomiast za późne podjęte leczenie może być już niebezpieczne

Dodatkowo niektórzy nie wierzą w kompetencje lekarzy. Bombardowani informacjami o wypadkach i błędach lekarskich, boją oddać się w opiekę szpitalom. Wynika to również z ich własnych doświadczeń czy opowieści znajomych.

Niechęć rozmowy na intymne tematy

Dolegliwości pacjentów są często dla nich krępujące. W celu ich wyleczenia, starają się działać na własną rękę, sięgając po domowe sposoby, bądź wspomagając się specyfikami z aptek. Jednak gdy to nie wystarcza, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Opory psychiczne przed podzieleniem się z nieznajomym swoimi intymnymi problemami, w znacznym stopniu narusza ich strefę komfortu. Boją się zdziwienia ze strony lekarza oraz jego oceny. Zwykle lęk ten dotyczy dziedzin medycyny, takich jak ginekologia, urologia, dermatologia czy psychiatria. Nie należy jednak zapominać, iż lekarz jest fachowcem wykonującym jedynie swoją pracę. Miał on do czynienia z wieloma różnymi przypadkami i w większości sytuacji dolegliwość danego pacjenta nie będzie dla niego dziwna czy odrzucająca. Nawet jeżeli jednak taka sytuacja zaistniała, w związku z etyką lekarską, medyk zobowiązany jest zachowywać się z szacunkiem do pacjenta i dbać o jego komfort psychiczny.