jestem24letnia kobieta,moim koszmarem od dziecka jest otyłość,zawsze wstydziłam sie siebie bo widze jak ludzie na mnie patrza .to bardzo krepujace ,najchetniej nie wychodziłabym z domu .stosowałam juz chyba wszystkie diety i nic.najgorsze sie zaczeło kiedy zaszłam w ciaze,moja waga rosła z tygodnia na tydzien,wsumie przytyłam 45kg.po ciaży schudłam tylko 20 teraz warze 110kg.wstydze sie swojego meża, i przykro mi kiedy widze ze na ulicy oglada sie za ładnymi szczupłymi kobietami,boje sie ze kiedys w przyszłosci zostawi mnie dla takiej kobiety.czesto płacze i uzalam sie nad soba,nawet niekiedy modle sie zeby mój koszmar sie skonczył.mam problem z nogami mam 24 lata i nigdy nie chodziłam nawet w rybaczkach bo sie wstydze moje nogi wygladaja jak u kobiety 80letniej,kiedy przychodzi lato nie ma mowy zebym pojechala nad wode czy tez basen. znajomi mnie pocieszaja ale oni nie wiedza co ja czuje,nie raz słyszalam za plecami jak ktos mówił jaka gruba świnia!!!!czasami mysle ze wcale mnie nie powinno byc za bardzo cierpie,i to wdodatku całe moje życie:moja 2 letnia córeczka jest moim najwiekszym oparciem.(tego nie da sie opisac, to po prostu trzeba poczuc na własnej skur