Gramofomanka W pokoju panny Janki, są szyby i firanki Tam stale, tam stale gramofon gra. Albowiem panna Janka jest gramofonomanka, Od ranka do ranka wciąż gra. Syreny, płyty wciąż kupuje panna Janka, Pieniądze wszystkie w to pakuje i tak śpiewa wciąż: A ja sobie gram na gramofonie Tralilalalala tralilalala Zimą w domu, latem na balkonie Tralilalalala gramofon gra. I nic mnie nie przejmuje - syreny płyty mam, Gdy coś mnie zdenerwuje - na gramofonie gram Bo ja kiedy gram na gramofonie To w gramofonie mam cały ten kram. Sąsiedzi panny Janki, ich żony i kochanki, orzekli, nie mogąc po nocach spać: Dość mamy panny Janki, tej gramofonomanki, więc trzeba policji dać znać. Lecz kiedy władza przyszła, rzecze panna Janka: Cóż zrobić, lecz zrozum ja się boję sama spać, A więc sobie gram na gramofonie Tralilalala tralilalala Zimą w domu, latem na balkonie Tralilalala gramofon gra I nic mnie nie przejmuje - syreny płyty mam, Gdy coś mnie zdenerwuje - na gramofonie gram Bo ja kiedy gram na gramofonie To